در هجدهم مارس، پاریس علیه دولتی درمانده و منفور به پا خاست و استقلال و آزادی خود را اعلام کرد.‌ سرنگونی دولت مرکزی به صورت خود به خودی، بدون رعب و وحشتی که ذاتی هر انقلابی است، اتفاق افتاد: در این روز نه یک گلوله شلیک شد، و نه خونی روی سنگرها ریخته شد. حاکمان با دیدن مردم مسلح در خیابان‌ها ناپدید شدند؛ نیروها شهر را پاکسازی کردند؛ مقامات عالی رتبه شتابناک به ورسای گریختند، و هر آنچه را که ممکن بود با خود بردند…