[ultimate_heading source=”post_title” heading_tag=”h1″ main_heading_margin=”margin-bottom:30px;” main_heading_font_size=”desktop:42px;” sub_heading_font_size=”desktop:22px;”]الکساندر ایوانوویچ هرتسن
نامه‌ای به میشله
ترجمه‌ی ناصر بایزیدی[/ultimate_heading]
مــا بــه ایــن دلیــل روســیه را تــرک کردیــم، تــا کلمــه‌ی روســی آزادی را در اروپــا انعــکاس دهیــم، مــا اینجــا هســتیم و وظیفــه‌ی خــود می‌دانیــم صدای‌مــان را بــه فــردی شایســته و عظیــم کــه مدعــی اســت: «روســیه و مــردم آن وجــود ندارنــد، زیــرا فاقــد معنــای اخلقــی هســتند» برســانیم. اگــر منظــور شــما روســیه‌ی رســمی، تــزار، حکومــت بیزانســی- آلمانــی اســت، پــس کتاب‌هــا در دســتان شــما هســتند. مــا بــا تمــام چیزهایــی کــهاز ایــن پــس بــه مــا می‌گوییــد، موافقــت می‌کنیــم. مــا اینجــا نقــش جانب‌دارانــه‌ای ایفــا نمی‌کنیــم…
